Вершы пра каханне
Аляксей Якімовіч
Не цалуй…
Не
цалуй ты мяне, не цалуй:
Адплыло
з жураўлямі каханне.
Не цалуй ты мяне, не цалуй.
Не патрэбна тваё мне прызнанне.
Жураўлі
над палямі ляцяць,
Родны кут чарадой пакідаюць,
Ад халоднай, сцюдзёнай зімы,
Пракурлыкаўшы нам,
уцякаюць.
Не цалуй ты мяне, не цалуй,
Не шукай пачуцця і жадання.
На душы, як лядок, халадок.
Адплыло з жураўлямі каханне.
Восень срэбныя ніткі прадзе,
Залатыя лісты растрасае,
Усе сляды, што пакінулі мы,
Каб не ўбачыў ніхто, засыпае.
Я таксама хачу паляцець
З жураўлямі далёка-далёка.
Пачакайце мяне, жураўлі,
Не ляціце, прашу вас, высока.
Не цалуй ты мяне, не цалуй,
Не шукай пачуцця і жадання.
На душы, як лядок, халадок.
Гэта наша з табой развітанне.
2023 год
Аляксей Якімовіч
Пан Бог стварыў
Цябе
стварыў пан Бог.
Даў прыгажосць, натхненне.
Гляджу я на цябе –
У
палон бярэ здзіўленне.
Ты можаш быць каханай
І разам з тым матуляй.
Каб
убачыш дарагіх,
Ляціш да іх, як куля.
Ты свеціш, нібы сонейка,
Хмурынкі праганяеш,
Вясну – пару дзівосную –
Для многіх ты ствараеш.
Будзь умелай і прывабнай,
Па-добраму здзіўляй,
З бадзёрасцю, імкненнем
Дзянёчкі сустракай.
Хвілінка за хвілінкай
Між намі прабягае.
Мой яблычак мядовы
Даўно цябе чакае.
2023 год
Аляксей Якімовіч
Песенька
Сядзіць
хлопец ля ракі,
На скрыпачцы грае,
Для каханае дзяўчыны
Песеньку
складае.
Салавейка прыляцеў,
Стаў дапамагаці:
Для каханае дзяўчыны
Песеньку складаці.
Ён зашчоўкаў, засвістаў,
Сеўшы на вярбіне.
Зялёненькі конік
Затрашчаў у даліне.
З вады выглянула рыбка,
Моўчкі
пазірае:
Пра вялікае каханне
Скрыпка вымаўляе.
Хвалькі не стрывалі,
Дружна заскакалі,
З маленькаю рыбкаю
Разам станцавалі.
Гучыць гімн каханню,
Над ракою льецца.
Сонца косы апусціла,
Цешыцца, смяецца.
Вербачка густая
Ціхенька ўздыхае,
Гнуткімі галінкамі
Хлопца абнімае.
Каля рэчкі над вадою
Скрыпачка іграе,
Беларускую дзяўчыну
Яна праслаўляе.
2023 год
Аляксей Якімовіч
Прываражу
Ззяе ў небе сонца.
На траве ляжу.
Не ўцячэш, каханая:
Я прываражу.
Пах духмяны травы
Мне душу напаўняе.
Бачу казачны сон:
Твая постаць мільгае.
Усё
бліжэй і бліжэй…
Твае вочы цалуюць.
А ў бары на гары
Дзве зязюлі кукуюць.
Зычаць шчасце яны,
Не шкадуюць гадоў.
Цвіце кветкамі май.
Час кахання прыйшоў.
Паляжы ля мяне
На шаўковай траве.
Няхай ветрык лагодны
Сарамлівасць сарве.
Яблык райскі, салодкі
Мы
ўкусілі з табой.
З грудзей песенькай льецца:
-- Ты мая, а я – твой.
Каб
была заўжды побач,
Каб не ўпала слязой,
Прыгалублю, утрымаю
Дзіўнаю варажбой.
Мы ляжым на траве,
Коскі сонца цалуюць.
А ў бары на гары
Дзве зязюлькі кукуюць.
2023 год
Аляксей
Якімовіч
Ідзе, ідзе дожджык…
Ідзе, ідзе дожджык,
Зямлю палівае.
А дзяўчына маладая
Слёзы пралівае.
Слёзы пралівае,
Ціха вымаўляе:
-- Мы ж з табой хадзілі,
Сцежачкі тапталі,
Раніцу святую
Разам сустракалі.
Абнімаў мяне ты,
Называў рабінкай,
Нібы ў казачцы, ствараў
Светлыя хвілінкі.
У марах мы ляталі,
Як птушачкі вясною.
Думала, што дзетак
Вырасцім з табою.
Я
хацела хлопчыка,
А яшчэ дзяўчынку.
Іх ты называў бы:
“Дочачка
і сынку”.
Учора на спатканне
Не прыйшоў ты, мілы.
Ледзь дайшла дахаты,
Ледзь хапіла сілы.
Можа, надакучыла
Ці не дагадзіла.
Можа, горкім зеллем
Цябе напаіла.
Ідзе, ідзе дожджык,
Зямлю палівае.
Хтосьці стукнуў у сенцах,
Дзверы адчыняе…
Ён, яе каханы,
Стаіць на парозе.
Охнула дзяўчына,
Быццам у
знямозе.
Да яе ідзе ён,
Глядзіць вінавата.
Расцвітае хата.
У цёплай хаце свята.
Ідзе, ідзе дожджык,
Зямлю палівае.
Стаіць хлопец ля дзяўчыны,
Слёзкі выцірае.
2023 год.
Аляксей Якімовіч
Пратапчы сцяжынку
Стаю і
ўздыхаю.
За акном хмурынка.
Пратапчы сцяжынку,
Мілая дзяўчынка.
Ля дзвярэй сустрэну,
У губкі пацалую
Самую прывабную
Ягадку зямную.
Сонейка
не бачу.
Плыве аблачынка.
Пратапчы сцяжынку,
Мая
залацінка.
Ёсць у мяне багацце:
Шчырае каханне.
Яно
кветкамі ўпрыгожыць
Першае спатканне.
За акном падзьмула.
Плыве
аблачынка.
Пратапчы сцяжынку,
Мая палавінка.
Будзь
маёй надзеяй,
Пасядзі са мною,
Прыгажосцю асляпляй,
Чаруй
дабрынёю.
Стаю, пазіраю.
У думках я з табою.
Не хачу, каб
сцежка наша
Зарасла травою.
2023 год.
Аляксей Якімовіч
Супердзяўчынка
Прыгожыя
ножкі,
Прывабная
спінка.
Даўно падабаешся,
Супердзяўчынка.
Да мяне,
каханая,
Гнешся, як лазінка.
Горача цалуешся,
Супердзяўчынка.
Ад вачэй схавала нас
Вербачка-галінка.
Як у дзіўным храме мы,
Супердзяўчынка.
Прабегла хвілінка,
Мінула гадзінка.
Я цябе не адпушчу,
Супердзяўчынка.
Цябе называю
Мая палавінка.
Парадніліся з табою,
Супердзяўчынка.
За горачкай рэчка,
За рэчкай нізінка.
Там мы пагуляем,
Супердзяўчынка.
Завяду цябе туды,
Дзе расце
малінка.
Назбіраем ягадкаў,
Супердзяўчынка.
На шчаку не скоціцца
Ні адна слязінка.
Буду берагчы цябе,
Супердзяўчынка.
Светлая здалёку,
Як уначы іскрынка.
Радуй дабрынёю,
Супердзяўчынка.
Цудоўныя ножкі,
Цудоўная спінка.
Гэта пра цябе,
Супердзяўчынка
2023 год
Аляксей Якімовіч
Лекі для каханай
На
зялёным лузе
Кветка адцвітае.
Маладая
прыгажуня
Хлопца пакідае.
Цалаваць не хоча,
Кажа,
што стамілася,
Што яе галоўка
Баліць, закружылася.
Хлопец у
аптэцы
Дзверы адчыняе,
Для сваёй каханай
Лекі выбірае.
Паклаў іх у торбу,
Ледзь данёс да хаты,
Моргае вачыма,
Быццам вінаваты.
Адвярнулася дзяўчына,
Лекі не забрала,
У садок дзіцячы
Юнака паслала.
Сонца ярка свеціць.
Дзень стаіць гарачы.
Ідзе хлопец невясёлы
У садок дзіцячы.
2023 год.
Аляксей Якімовіч
Твае вусны -- агонь
Твае вусны -- агонь,
Твае вусны -- крыніца,
Твае вусны, павер,
Для мяне навальніца.
Я ўмею кахаць,
Навучыўся цярпець.
А цябе да канца
Не магу зразумець.
Ты прыйдзі да мяне.
“Я кахаю”, -- скажы.
У язычніцкім танцы
Ты мяне закружы.
Узнімі
над зямлёю,
Каб змаглі паляцець,
З вышыні на палеткі
Удваіх
паглядзець.
Паляцім побач з хмаркай.
Нас каханне з’яднае.
Мы не
ўпадзем з табою:
Нас яно падтрымае.
Дні за днямі ідуць,
Час жыцця
вымяраюць.
У вялікім Сусвеце
Яны многіх яднаюць.
Не хавай свае вусны,
Прыгажосць не хавай.
Час імклівы кахання --
Гэта казачны рай.
2023 год.
