Быў выпадак
Барацьба з тараканамі
Нада мною жыў сусед Пятро –
вялікі аматар спіртнога. Неяк сяджу ў пакоі і бачу: на столі, як жывыя,
з’яўляюцца, распаўзаючыся, вялікія плямы вады. Неўзабаве кроплі закапалі на
падлогу.
-- Пятро мяне затапляе! – дайшло
да мяне.
Усхапіўшыся, пабег да Пятра і
націснуў на электрычны званок. Праз некалькі хвілін адчыніліся дзверы. Бачу:
стаіць Пятро з вядром у руках.
-- Што ты тут робіш? – пытаюся ў
суседа.
-- Тараканаў гарачаю вадою
ашпарваю!
-- Як? -- вырвалася ў мяне.
-- А вось так! – паведаміў Пятро
і, зайшоўшы ў пакой, плюхнуў ваду з вядра на падлогу.
Сапраўды, вялікая частка падлогі
была заліта гарачаю вадою (над падлогаю ўзнімаўся лёгкі парок), а ў ёй плавалі,
капашыліся тараканы. Іх было шмат, безліч.
-- Ты топіш не толькі тараканаў,
але і мяне! – усклікнуў я і загадаў Пятру, каб хутчэй прынёс якую-небудзь
анучу.
Патаптаўшыся, Пятро ўсё-ткі
выканаў мой загад і стаў збіраць разлітую ваду разам з тараканамі ў вядро.
-- Болей не ашпарвай і не тапі
іх! – адыходзячы, папярэдзіў я суседа. А на наступны дзень прынёс яму атруту
для тараканаў і растлумачыў, як трэба карыстацца ёю.
Аляксей Якімовіч