Быў выпадак
Палітзаняткі
Нейкі час, калі існаваў Савецкі Саюз і яго Камуністычная
партыя, я працаваў дырэктарам Дзеравянчыцкай дзевяцігадовай школы. Яна
знаходзілася ў Слонімскім раёне. Тады ў кожнай школе праводзіліся палітзаняткі
(палітычныя заняткі), якія павінны былі выхаваць адданых сыноў і дочак
Савецкага Саюза і Камуністычнай партыі. Іх звычайна праводзілі партыйныя (члены
КПСС, Камуністычнай партыі Савецкага Саюза) дырэктары школ. Хаця я быў
беспартыйны, але і мне даручылі гэту важную справу.
Падрыхтаваўся да чарговых палітзаняткаў: на стандартных
лістах напісаў тэкст выступлення.
Павесіўшы насы, сядзяць мае настаўнікі за сталамі, а я
чытаю, час ад часу мяняючы лісты, паведамляю, як добра жывецца пры Савецкай
уладзе і як клапоціцца аб нас наша родная Камуністычная партыя на чале са
сваімі правадырамі.
Раптам заўважыў, што зноў чытаю тое ж самае, пачаўшы з
першага ліста. “Настаўнікі мяне зараз на смех паднімуць”, -- падумалася.
Не, не паднялі. Сядзяць сонныя. Я хуценька закончыў
чытаць мудрагелістыя сказы і паведаміў аб тым, што палітзаняткі закончаныя. Настаўнікі
заўсміхаліся і разышліся.
Вось такі фармалізм, які надакучыў большасці, існаваў у
тыя савецкія часы.
Аляксей
Якімовіч.
