З
напісанага даўней
Масква
і Мінск. Погляд са Слоніма
Ці
ўзарвецца кампот?
Адшумелі, адгрымелі выбара ў Дзяржаўную Думу Расіі.
Многія палітыкі і звычайныя людзі думаюць-гадаюць, што будзе з нашай так
называемай саюзнай дзяржавай, ці скончыцца, нарэшце, палітычная барацьба і
палепшыцца наш дабрабыт.
У адным сваім інтэрв’ю вядомы расійскі алігарх
Беразоўскі, не хаваючы радасці, заявіў: “Барацьба за ўладу ў Расіі
закончылася”. Не сакрэт, што менавіта ён у многім фарміруе расійскую знешнюю і
ўнутраную палітыку. Дзякуючы яго намаганням ў кароткі час быў створаны блок
“Адзінства”, які на выбарах заняў другое месца ўслед за камуністамі.
Цяпер Дзяржаўная Дума Расіі нагадвае кампот. Адзін з
кампанентаў гэтага кампоту – вышэй згаданае пуцінскае “Адзінства”, у якім
сабраліся прадстаўнікі розных ідэалогій і розных поглядаў. Там прысутнічаюць і
супрацоўнікі спецслужбаў, сярод якіх Беразоўскаму, думаецца, будзе няўтульна, і
прыстасаванцы, і перабежчыкі з іншых фракцый, якія адчулі, адкуль дзьме вецер. Таму
“Адзінства” не такое маналітнае, як здаецца на першы погляд. Яно ўзарвецца ў
любы момант, як толькі аслабнуць пазіцыі яго лідэра Уладзіміра Пуціна, што ў
бліжэйшы час малаверагодна. “Адзінства” ў асобе лідэра адкрыта прэтэндуе на
вышэйшую ўладу Расіі – прэзідэнцкую. Такую ж задачу ставіць перад сабою і
фракцыя камуністаў, якая стаіць у апазіцыі да ўлады. Значыць, у бліжэйшы час на
прасторах Расіі разгарнецца цяжкая і зацятая барацьба за ўладу.
Як бы водбліскам гэтай барацьбы з’яўляецца навагодняе
пажаданне Жырыноўскага Генадзю Зюганаву: “Жадаю, каб увесь наступны год ён
прахварэў”. Як стаеннік, адкормлены на дзяржаўнай канюшні, лідэр ЛДПР ужо
рвецца ў бой.
Свой погляд на дзяржаўнае ўладкаванне мае “Яблыка” на
чале з Рыгорам Яўлінскім. Яшчэ не сказалі свайго слова тонкі і хітры дыпламат і
разведчык Прымакоў і настойлівы Лужкоў з камандай. Даўно плятуць тонкую
(невядома, ці трывалую) сетку інтрыгі правыя: Кірыенка, Нямцоў, Чубайс. У Думе
гэтага склікання нямала алігархаў тыпу Беразоўскага, якія прысутнічаюць
літаральна ў кожнай фракцыі. Зубы ў іх адточаныя, а хватка бульдожая. Як
выказаўся адзін з расійскіх палітыкаў, Расіяй цяпер кіруюць усе, толькі не
рускія.
Для Мінска, для яго палітычнай эліты выбары ў расійскую
Думу, несумненна, з’яўляюцца паражэннем.Там цяпер сабралася многа ўплывовых асоб,
якія не любяць нашага лідэра.
У такім выпадку, ці палепшыцца абяцаны нам у бліжэйшы час
дабрабыт? З упэўненасцю можна канстатаваць: у бліжэйшы час, тужэй зацягнуўшы
паясы, мы будзем назірапць за палітычнай бітвай на прасторах Расіі і гадаць, ці
ўзарвецца расійскі кампот і што ад яго застанецца.
Ракіроўка
ў Крамлі
Аб тым, што палітычная барацьба ў Расіі не закончылася,
сведчыць нядаўняя заява Барыса Ельцына, што ён скідае з сябе паўнамоцтвы
Прэзідэнта. Не будзем гадаць, ці па добрай волі ён гэта зрабіў. Бясспрэчна
адно: яго апрацоўка даўно вялася, і за такі крок ён атрымаў гарантыі для сябе і
сваёй сям’і.
Ракіроўка ў Крамлі найперш была патрэбна Пуціну і тым,
хто за ім стаіць. Уладзіміра Пуціна некаторыя называюць бяссрэбнікам і рамантыкам
у палітыцы. Думаю, што яны ўсё ж памыляюцца або, як кажуць у нас, наводзяць
цень на пляцень. Рамантыкі не ўзначальваюць спецслужбы.
Уладзімір
Пуцін у палітыцы – жорсткі малады прагматык
Што атрымаў Пуцін ад ракіроўкі ў Крамлі?
1. Рэальныя неабмежаваныя рычагі ўлады для правядзення
прэзідэнцкай кампаніі.
2. Знянацку застаў канкурэнтаў, не даў ім магчымасці
падрыхтавацца да зацяжной прэзідэнцкай гонкі.
3. Пазбавіў Дзяржаўную Думу магчымасці ўплываць на падзеі
менавіта ў гэты час, бо яна яшчэ не мае кіруючых органаў.
4. Пуцін выйграў час. Цяпер у яго высокі рэйтынг сярод
выбаршчыкаў. А ці палепшыцца жыццё расіян праз паўгода, што ў адпаведнай
ступені паўплывае на яго папулярнасць?
Цяпер Пуціну абавязкова трэба закончыць ваенны канфлікт у
Чачні і пад пераможныя гукі фанфараў сесці на трон у Крамлі.
Што атрымаў Мінск ад ракіроўкі ў Крамлі? Наш кіраўнік
хваравіта сустрэў заяву Барыса Ельцына, ацаніўшы яе для сябе як палітычную
страту. Калі раней было спадзяванне, што з хворым Барысам можна было дамовіцца
аб перадзеле ўлады, то цяпер яно згінула. З Пуціным вуха трэба трымаць востра.
Беларусь
у рэанімацыі
Сёння Беларусь ляжыць у рэанімацыі. Рэзка пагоршыўся яе
эканамічны і палітычны стан. Рэальная страта той незалежнасці, якую мелі, --
гэта вынік таго, што захацелася стаць часткай Расіі. Каб не сканаць эканамічна,
беларускае кіраўніцтва, як цуда, чакае ад Расіі лекаў. А цуды, як вядома,
бываюць толькі ў казках. Дый трэба памятаць і іншае: бясплатны сыр звычайна
кладуць у пастку для мышэй.
Мусіць, як былі мы правінцыяй Расіі, так і застанёмся ею.
А так хочацца бачыць Беларусь еўрапейскай дзяржавай!
Аляксей Якімовіч,
студзень 2000 года.