Аляксей Якімовіч
Верш “Адзін і другі”
(дадзены ў скарачэнні)
Адзін паскудзіць на зямлі,
Каменне раскідае.
Другі ідзе за ім услед,
Нагнуўшыся, збірае.
Адзін дабро не помніць.
Такую памяць мае.
Другі табе аддзячыць,
Уздыме, паспрыяе.
Адзін махлюе, хлусіць,
Менціць языком.
Другі сябруе з праўдай,
Змагаецца са злом.
Адзін дзетак не любіць,
Сабакам сена косіць.
Другі малых гадуе,
Прысмакі ім прыносіць.
Адзін сапраўдны злыдзень.
Ён часта вар'яцее.
Другі вясеннім сонцам
Сяброў, знаёмых грэе.
Адзін ляжыць бы камень,
Яму заўсёды цяжка.
Другі ўстае да сонца,
Працуе як мурашка.
Адзін сварлівы, едкі,
Сячэ як крапівою.
Другі кране усмешкай,
Сустрэўшыся з табою.
2021
Цалкам верш надрукаваны ў кнізе “Загадкавы храм” (аповесць і вершы), якая ў
лістападзе 2021 года выйшла ў выдавецтве “Беларусь”.
