Мае прыпеўкі, змешчаныя ў кнізе “Загадкавы храм”
Якімовіч, А. М. Загадкавы храм : дэтэктыўная аповесць, вершы, прыпеўкі / Аляксей
Якімовіч. – Мінск : Беларусь, 2021. – 127 с.
Прыпеўкі
Магазін у нас адкрылі.
Людзі з сумкамі бягуць,
Бо ў аб’яве прачыталі,
Што паветра прадаюць.
Паглядзіце на мяне:
Я не худаваты:
Ў краму з сетачкай хаджу,
Купляю нітраты.
Развяліся караеды,
З кляшчамі гуляюць.
Днём і ноччу цешацца:
Лес грыбны знішчаюць.
З нашым мэрам размаўляла.
Ён вельмі здзівіўся,
Калі я яму сказала:
-- Ты не пахмяліўся.
Сакратарша у прыёмнай
Пасівела з гора,
Бо дырэктар падмануў:
Паехаў на мора.
Спахмурнеў просты народ,
Ходзіць невясёлы.
Напісалі у газеце:
-- Ваш дырэктар голы.
Мы у кусціках сядзім,
Паднімаем чарку
За таго, хто растаўсцеў,
З’еўшы нашу скварку.
Кандыдат да нас прыехаў,
Вельмі абнадзеіў.
Ён сказаў: -- Праз дзесяць год
Ўсе памаладзеем!
Учора мне пашанцавала,
Учора я вагу зганяў:
Ад Даі на ровары
Разам з унукам уцякаў.
Пакідае людзей май –
Пуста ў агародзе.
Няма ладу ў грамадзе –
Няма і ў прыродзе.
2020 год.
Ідзе міленькі у хату
І сяброў вядзе з сабой.
Калі крыху падап’е,
Не сябруе з галавой.
У маліны я пайшла.
Лесуна сустрэла.
Прапаноўваў пагуляць.
Я не захацела.
У маліны я пайшла.
З Лесуном спаткалася.
Калі мілай называў,
Прыязна усміхалася.
Калі мілы падап’е,
Рогі настаўляе.
Добры татачка ў мяне:
Хуценька збівае.
Не прыйшоў мілы дамоў,
Хоць у сем чакала.
Каля нашай крамы
Бутэлька затрымала.
Я купіла міламу белага сабачку.
Мілы з ім гуляе.
Звечара на ложку спіць,
Мяне не пускае.
Ты не слухай нашых хлопцаў,
Не гары, як печка.
Калі будзеш верыць ім,
Скажуць, што авечка.
Пчолы дзынькаюць, звіняць,
Зацвітае грэчка.
Калі хлопцам ты паверыш,
Скажуць, што авечка.
Мілы мой не стаў галіцца,
Ходзіць з рыжай барадой.
Я на днях яму сказала:
-- Не сябруеш з галавой!
Ляжыць мілы на канапе,
Цэлы дзень, здаецца, спіць.
Стукну лыжкай па бутэльцы.
Яна зможа разбудзіць.
Не капае мілы градкі,
Да дзяўчат лезе смалой.
Яны сёння мне сказалі,
Што сябруе з галавой.
2021
