Творчы
ўрок у 4 класе. КАНЧАТКІ НАЗОЎНІКАЎ У РОДНЫМ СКЛОНЕ
АДЗІНОЧНАГА ЛІКУ
Мэты: засяродзіць увагу вучняў на асаблівасцях правапісу канчаткаў назоўнікаў
у родным склоне, вучыць вылучаць гэтыя канчаткі назоўнікаў, праводзіць іх
аналіз; выпрацоўваць уменні і навыкі абгрунтоўваць іх правапіс на аснове
вывучанага правіла; садзейнічаць развіццю маўлення; пашыраць слоўнікавы запас
вучняў; абуджаць у іх цікавасць да беларускай мовы; выхоўваць павагу да
ветэранаў вайны, вучыць шанаваць народныя традыцыі.
Ход урока
1. Арганізацыйны момант.
Птушкі, жывёлы,
Загады, дамовы.
Любім, вымаўляем
Нашай
мовы словы.
Аляксей Якімовіч.
• Якія беларускія словы
вы ведаеце? Назавіце іх.
2. Праверка дамашняга задання.
3. Арфаграфічная размінка.
Паглядзіце
на запіс на дошцы. Злучыце стрэлкамі склоны і пытанні да іх.
Н. аб кім? аб чым?
Р. каго? што?
Д. хто? што?
В. каму? чаму?
Т. каго? чаго?
М. кім? чым?
• Калі мы змяняем слова па
пытаннях, што змяняецца ў ім? (Канчатак.)
• Вусна праскланяйце слова
“алень”.
4. Чыстапісанне.
Зараз
я прачытаю вам сказы. Калі вы згодны са сцвярджэннем, напішыце вялікую літару У, калі не згодны – малую.
Словы
“хаджу”, “іду” блізкія па значэнні.
Словы
“мару”, працую” блізкія па значэнні.
Словы
“зрушыць”, “усхваляваць” блізкія па значэнні.
Словы
“бегчы”, цягнуцца” блізкія па значэнні.
Пішу,
мару, хаджу, іду, бягу.
• Праверце, ці такі
ланцужок атрымаўся ў вас:
Уу Уу
• Пішыце далей на гэтым
радку, чаргуючы літары.
Уу Уу
Уу Уу
• На наступным радку злучыце
гэтую літару з літарамі к, ф. Паўтарайце да канца радка.
5. Паведамленне тэмы і мэт урока.
Ёсць
фразеалагічны выраз камар носа не
падточыць. Ён азначае "не падкапаешся, не прыдзярэшся, не знойдзеш
няправільнасці". Думаецца, што на сённяшнім уроку, вывучаючы тэму
"Канчаткі назоўнікаў у родным склоне адзіночнага ліку", вы папрацуеце
так, што камар носа не падточыць. А дапаможа вам у гэтым казка. Паслухайце яе.
6. Вывучэнне і замацаванне новага матэрыялу.
Чытанне казкі ў спалучэнні з
гутаркай і практычнай працай вучняў. Стварэнне праблемнай сітуацыі.
Аднаго
разу Шпачок прыбег да сяброўкі Сарокі і пахваліўся:
--
А я ўмею ставіць назоўнікі ў родным склоне!
--
Сам навучыўся? -- пацікавілася Сарока.
--
Не, Варона мне дапамагла, падказала. Яна для мяне нават
запіску-"дапамагатку" падрыхтавала. Аддала і на таполю паляцела,
села, -- радуючыся, у рыфму загаварыў Шпачок.
--
Пакажы, калі ласка, -- папрасіла Сарока. Яна не давярала Вароне, бо ведала, што
тая з халадком адносіцца да вучобы.
--
Глядзі, мне не шкада. У запісцы-"дапамагатцы" ўсё-ўсё напісана: і на
якія пытанні адказваюць назоўнікі ў родным склоне, і з якімі прыназоўнікамі
ўжываюцца, -- сказаў Шпачок і паклаў на
стол аркуш паперы.
Вось
якую запіску-"дапамагатку" ўбачыла Сарока:
Запіска-"дапамагатка"
каго? чаго? Р. дзе? куды?
адкуль?
ужываюцца прыназоўнікі
ад,
без, да, для, каля, у, з-за
Нахмурылася
Сарока.
--
Тут ёсць памылка? -- захваляваўся Шпачок.
--
Ёсць, -- адказала Сарока.
--
А я практыкаванне выканаў, назоўнікі у
родным склоне паставіў так, як запіска-"дапамагатка" мне падказала,
-- разгубіўся Шпачок.
--
Пакажы, калі ласка.
Шпачок
моўчкі паклаў на стол яшчэ адзін аркуш паперы.
Вось
як выканаў ён практыкаванне.
Аловак ад брата, галінка ад бярозы, кніга ад паэта, рукавіцы ад бабулі.
--
Не так! -- прамовіла Сарока.
Вырашэнне праблемнай сітуацыі.
Прачытайце
ў вучэбным дапаможніку адпаведнае правіла
і скажыце, якую памылку зрабіла Варона, складаючы
запіску-"дапамагатку"? Выпраўце гэту памылку і запішыце
запіску-"дапамагатку" правільна. (Трэба
напісаць “пры назоўніках у родным склоне адзіночнага ліку могуць ужывацца прыназоўнікі”.)
• Карыстаючыся вучэбным
дапаможнікам, сфармуліруйце правіла "Канчаткі назоўнікаў у родным склоне
адзіночнага ліку".
• Выпраўце памылкі ў практыкаванні
Шпачка. Абгрунтуйце сваё рашэнне.
Праца з вершаваным тэкстам.
Прачытайце.
Назоўнікі ў дужках пастаўце ў патрэбным склоне. Абазначце іх канчаткі. Вызначце
склон. Падкрэсліце прыназоўнікі.
Ля (палянка) важаняткі
Для (чмель) будуюць хаткі.
З-за (сасна) чмель пазірае.
Ён з важаняткамі гуляе.
Аляксей Якімовіч.
• Якім прыназоўнікам можна
замяніць прыназоўнік ля? (Каля.)
• Што вы маглі б сказаць пра
важаняткаў і чмяля?
Самастойная праца.
Прачытайце.
Выпішыце з тэксту назоўнікі ў родным склоне адзіночнага ліку разам са словамі,
ад якіх яны залежаць. Вусна пастаўце склонавае пытанне ад гэтых слоў да
назоўнікаў. Абазначце канчаткі назоўнікаў.
Узор:
дзень адпачынк[у].
У
нашай вёсцы стаіць помнік героям мінулай вайны. Каля гэтага помніка гарыць
вечны агонь. Дзявятага мая да помніка
прыходзяць вучні. Яны прыносяць нашым героям прыгожыя букеты.
• Што вы ведаеце пра герояў
мінулай вайны?
• За што яны змагаліся?
• Дайце назву тэксту.
Праца з
загадкай.
Адгадайце загадку.
Чорненькія ягадкі
Ў
лесе, ля крыніцы.
Здаўна называем іх
Ласкава: … (чарніцы).
• Назавіце ў тэксце назоўнік ў
родным склоне адзіночнага ліку? (Крыніцы.)
• Пастаўце назоўнікі ягадка, чарніца ў родным склоне.
• Ці з'яўляюцца аднакаранёвымі
словы “ягады” і “ягадны”, “чарніцы”
і “чарнічны”?
• Складзіце і запішыце
словазлучэнні са словамі “чарнічны” і “чарніцы”.
• Пры напісанні слова “чарніцы” ў
якім месцы вас падсцерагае нядобрая чараўніца Памылка Памылкаўна?
• Перакладзіце на рускую мову
слова "чарніцы". (Черника.) Параўнайце
гучанне і напісанне.
Выразнае чытанне.
Прапаную
вашай увазе невялікі верш.
На
палянцы шэры заяц
Танцаваць
вучыўся.
Барсучок
побач стаяў,
На яго дзівіўся.
Аляксей Якімовіч.
• Ці падабаюцца вам героі верша?
Ці выклікае ў вас усмешку гэты верш? Калі выклікае, то чаму?
• Ці ёсць у вершаваным тэксце
назоўнікі ў родным склоне адзіночнага ліку?
• Падбярыце аднакаранёвыя
назоўнікі да дзеяслова танцаваць.
• Пастаўце ў родным склоне
назоўнікі палянка, заяц, барсучок,
танцор, танец. Абазначце ў гэтых словах канчатак.
А
цяпер разаб'ёмся на два рады. Адзін рад скажа за мною: "На палянцы шэры
заяц". Другі рад паўторыць за мною (а першы памаўчыць): "Танцаваць
вучыўся". І гэтак далей, да канца. Бачыце, як цікава вы будзеце расказваць
адзін аднаму, што адбылося.
Гульня
"Сказ-жартаўнік".
Выпраўце
памылку і запішыце сказ правільна.
У
магазіне стаялі вялікія катлеты чырвоных руж. (Букеты.)
• Ці ёсць у сказе назоўнік у
родным склоне адзіночнага ліку?
• У слове “руж” напісанне зычнай літары не адпавядае вымаўленню. Каб праверыць, як
патрэбна пісаць, звярніцеся да слова ласкава (утварыце яго
памяншальна-ласкальную форму). (Ружачак.)
• Якое правіла вы прымянілі?
Гукавая гульня "Назавіце
слова".
Прачытайце
і назавіце патрэбнае слова.
На высокіх кусціках
Каля нашай рэчкі
На сонейку ззяюць
Чырвоныя … (парэчкі).
Аляксей Якімовіч.
• Ці ёсць у вершаваным тэксце
назоўнік у родным склоне адзіночнага ліку? Абгрунтуйце свой адказ. Калі ёсць,
то абазначце яго канчатак.
Праца са
словам.
Дзяжурнага папрасілі напісаць словы ў родным
склоне адзіночнага ліку, якія маюць тры склады. Ён напісаў: вёсачкі, агеньчыка,
радзімы, палахліўцаў.
Ці правільна выканаў заданне дзяжурны? (Словы «агеньчыка» і «палахлівец» лішнія.)
Праца з
вершам.
Паслухайце верш.
Быў у палахліўца,
Уцёк ад зласліўца.
Хвалько раскрычаўся,
Сілач
не паддаўся.
Аляксей Якімовіч.
• Выпішыце
з вершаванага тэксту назоўнікі ў родным склоне адзіночнага ліку разам са
словамі, да якіх яны адносяцца.
• Раскрыйце
значэнне слоў «хвалько», «палахлівец», «зласлівец», «сілач».
• Які
сінонім можна падабраць да слова «палахлівец»? (Баязлівец.)
• Складзіце
і запішыце сказ са словам «палахлівец».
• Пастаўце
назоўнікі палахлівец, баязлівец, хвалько, сілач у родным склоне.
• Вывучыце дзве прыказкі
пра тое, што заяц палахлівец.
Зайцу і жабін крок страшны.
Як кот шкадлівы, як заяц палахлівы.
Фізкультхвілінка.
Н
а с т а ў н і к. Я буду чытаць вам сцвярджэнні, якія могуць быць правільнымі ці
памылковымі. Калі вы згодны са сказаным, папляскайце ў далоні, калі не –
прысядзьце.
1. У слове "сям’я" пасля м пішам раздзяляльны
мяккі знак. (Вучні прысядаюць.)
2. У слове "з’явіўся” пасля з пішам раздзяляльны
мяккі знак. (Вучні прысядаюць.)
3. У слове "надвор’е” пасля р
пішам апостраф. (Вучні пляскаюць у далоні.)
Хвілінка кемлівасці.
Складзіце
сказ, у якім ёсць назоўнік у родным склоне і слова з разыходжаннем напісання і вымаўлення.
Узор.
Кастусёва ручка ляжала каля сш(шш)ытка. (Пішам
сш -- вымаўляем шш.)
Утварэнне словазлучэнняў у
спалучэнні са слоўнікавай працай.
З
наступных слоў утварыце словазлучэнні, паставіўшы назоўнікі ў дужках у родным склоне. Перад назоўнікамі ў родным
склоне запішыце неабходныя прыназоўнікі: ад, з, каля, без, да, для, з-за.
Ад'ехаць
(вёска), падарунак (брат), наблізіцца (дуб), зацікавіцца (праца), выйсці (крама), загараць (рэчка), малако (унучка),
выглянуць (акно), расказаць (легенда), выехаць (гара), адпачываць (возера).
• Растлумачце значэнне слова
“легенда”. (Вуснае апвяданнне (не
пацверджанае гістарычнымі дакументамі) аб якой-небудзь падзеі ці чалавеку аб якой-небудзь падзеі ці чалавеку.) [1, с. 186, “Тлумачальны слоўнік”].
• Ці з'яўляюцца аднакаранёвымі
словы “легенда” і “легендарны”?
• Складзіце і запішыце
словазлучэнні са словамі “легенда” і “легендарны”.
• Пры напісанні слова “легенда” ў
якім месцы вас падсцерагае нядобрая чараўніца Памылка Памылкаўна?
• Перакладзіце на рускую мову
слова "легенда". Параўнайце гучанне і напісанне.
• Разбярыце па саставе слова
"легенда".
Лінгвістычны каментарый
настаўніка.
Легенда -- слоўнікавае слова. Запішыце яго ў слоўнік і падкрэсліце каранёвае е.
Праца з прыказкамі.
Складзіце
са слоў прыказкі, растлумачце іх сэнс. У дужках пастаўце пытанні да назоўнікаў
у родным склоне, абазначце іх канчаткі.
Узор.
Язык і (да чаго? куды?) да Кіева давядзе.
1.
З, слова, не, песні, выкінеш. 2. Слова, вернеш, да, не, выказанага, губы. 3.
Пустога, налье, з, не, збана, ніхто. 4. Навукі, ад, рукі, дужэюць [3, с.160, 166, 189, “Беларускія прыказкі” Ф.
Янкоўскага].
• У слове “дужэюць” пішам ц. А як чытаем? (Гук [ц]
вымаўляецца тут мякка.)
Праца з загадкамі.
Прачытайце
і адгадайце загадкі. Выпішыце назоўнікі ў родным склоне са словамі, ад якіх яны
залежаць. Пастаўце пытанні да гэтых назоўнікаў.
Узор.
Стаю (каля чаго? дзе?) каля ракі.
Беленькія курачкі
З печы глядзяць (Зубы.)
З народнага.
Без матора гудзіць,
Без пілота ляціць,
Не аса, а джаліць. (Пчала.)
З народнага.
Лёгка з зямлі паднімеш,
А далей сваёй рукі не кінеш. (Пяро.)
З народнага [2, с. 317, 340,
343, “Беларускія прыказкі” Я. Рапановіча].
Зімою з вады
Нарадзіўся,
Вясною ў ваду
Ператварыўся.
Мы па ім каталіся,
А потым купаліся (Лёд.)
Аляксей Якімовіч.
З-за вугла ён вылятае,
Пыл угору паднімае. (Вецер.)
Аляксей Якімовіч.
Ад берага адплывае,
Ваду носам разразае. (Карабель.)
Аляксей Якімовіч.
Ёсць у шпака,
Ёсць ў салаўя,
Ды няма у мураўя. (Хвост.)
Аляксей Якімовіч.
Перакладчыкі.
Раскрываючы
дужкі, напішыце па-беларуску.
1.
Возле (дом) росла кудрявая рябинка. 2. Возле (автомобиль) стояли знакомые Алексею ребята. 3. Ветки (груша) тянулись вверх.
4. Возле (вишня) дружно гудели пчёлы. 5. Артисты улыбнулись
зрителям и поклонились до (земля). 6. Вдоль (дорога) росли белые берёзы. 7. Около
(речка) распустились красивые цветы.
Слоўнік: кудрявый -- кучаравы,;
знакомый – знаёмы; зрители – гледачы.
Вясёлая хвілінка.
Н а с т а ў н і к. Вымаўляем
правільна. Я прачытаю верш, а словы – піць-пібіць, піць-пібіць – потым прамовіце і вы.
Каля куста перапёлка
У траве крычыць:
-- Піць-пібіць, піць-пібіць…”
Аляксей Якімовіч.
• Вы лічыце, што ў гэтым
вершаваным тэксце ёсць назоўнік у родным склоне адзіночнага ліку. Абгрунтуйце
сваё сцвярджэнне.
• Цяпер прамовім разам,
пакажам, як крычыць перапёлка: “Піць-пібіць, піць-пібіць…“
Праца з тэкстам.
Выпішыце
з тэксту назоўнікі, як патрабуе ўзор.
Узор.
Косы – каса – касы.
Сталом
-- стол – стала.
Пень
– пня.
Каля
хаты на лаўцы сядзеў Зайчык. Ішла Ліса, пагладзіла яго па галаве і дала
цукерку.
Да
Зайчыка тут жа падбег Барсучок.
--
Табе цётка Ліса цукерку дала? – запытаўся.
--
Яна мяне часта цукеркамі частуе, -- пахваліўся Зайчык. – Яна добрая. Іншы раз і
мне што-небудзь добрае хочацца ёй зрабіць. Ды не ведаю, што.
--
Вады з калодзежа ёй прынёс бы, -- параіў Барсучок і аблізнуўся, паглядзеўшы на
цукерку.
--
У яе вада ў хаце з крана цячэ. – Зайчык разламаў цукерку на дзве роўныя
палавінкі і адну палавінку працягнуў Брсучку. – Бяры, мне не шкада (Аляксей Якімовіч) [6, “Каб мама
ўсміхалася”, с. 84 -- 85].
Узбагачаем мову словам Якуба
Коласа.
Раскрываючы дужкі, запішыце словы з выбарам літар. Выразна прачытайце
вершаваныя радкі Якуба Коласа.
На
гэты ( д, дз)ень і сама хата
Была
пр(і, ы)брана зухавата:
Памыты
лавы, стол, падлога.
А
каля покуця святога
(
Д, дз)ве сцены клёнамі прыбраны:
Абрусам белым стол засланы. [4,
“Новая зямля”, с. 98].
• Растлумачце сэнс выразу
“прыбрана зухавата”. Якім выразам яго можна замяніць? (Прыбрана прыгожа, адметна.)
Які з гэтых выразаў больш дакладна перадае святочную атмасферу?
Хату заўсёды прыбіраюць, але зухавата, адметна
прыбіраюць калі? Вядома, на свята. Што на свята памылі ў хаце? Вы, напэўна, не
ведаеце, што такое “покуць”? Калі вы
мяне папросіце, я вам скажу. А як вы мяне папросіце?
Покуць
-- гэта месца ў куце хаты насупраць увахода. Хто ўваходзіць у хату, бачыць у
покуці на сцяне абразы. Над абразамі вісіць вышываны ручнік. Людзі моляцца
перад абразамі. У покуці, на лаве, пад абразамі сядзіць гаспадар.
Ёсць
такія святы, калі сцены ўбіраюць галінкамі дрэў. Абрусам у святы засцілаюць
стол, за якім ядуць святочны абед ці вячэру. Цікава? (З кнігі “Сцяжынка”, стар. 64) [5, с. 64, “Сцяжынка”].
• У якім склоне стаіць назоўнік покуця?
(Слова “покуць” -- жаночага роду, але ў Якуба Коласа яно стаіць
у мужчынскім родзе.)
Тэст.
Знайдзіце
і адзначце знакам "+" словазлучэнні з назоўнікамі ў родным склоне.
1.
Чырвоны ад марозу.
2. Прыйсці да суседа.
3.
Схавацца ў гушчары.
7. Падвядзенне вынікаў урока.
• Што вы ведаеце пра склонавыя канчаткі назоўнікаў
у родным склоне адзіночнага ліку?
8. Заданне на дом.
Спіс выкарыстанай літаратуры
1. Баханькоў
, А., Гайдукевіч, І. Шуба , П. Тлумачальны слоўнік
беларускай мовы / А. Я. Баханькоў, І. М. Гайдукевіч, П. П. Шуба. Для сярэд.
школы. 2-е выд., перапрац. і дап. –
Мінск : Нар. асвета, 1972. – 376 с.
2. Беларускія прыказкі, прымаўкі і
загадкі / склад. Яўген Рапановіч. Выд. другое, перапрац. і дап. – Мінск : Выш. шк., 1974. – 384 с.
3.
Беларускія прыказкі, прымаўкі, фразеалагізмы
/ склаў Ф. Янкоўскі. – 2-е выд., дап. -- Мінск : Выд-ва АН БССР, 1962. –
556 с.
4. Колас,
Я. Новая зямля; Сымон-музыка : паэмы / Якуб Колас. —Мінск : Маст. літ.,
1986. — 448 с.
5.
Марціновіч Л. С., Юрэвіч Т. У., Іўліева Л. У. Сцяжынка / Л. С. Марціновіч, Т. У Юрэвіч, Л. У.
Іўліева. -- Мінск, Нар. асвета, 1994. – 319 с.
6.
Якімовіч, Аляксей. Каб мама
ўсміхалася : апавяданні, казкі, смяшынкі / А. М. Якімовіч. – Мінск : Нар.
асвета, 2010. – 120 с.
Упершыню
надрукаваны ў дадатку да часопіса “Пачатковае навучанне: сям’я, дзіцячы сад,
школа” ў № 22 (2017 год) не ў гэтым, а ў іншым, змененым варыянце.