Аляксей Якімовіч
Верш “Выйшла замуж…”
(дадзены ў скарачэнні)
Выйшла замуж першы раз
За хлопца Сцяпана.
Прымушаў мяне Сцяпан,
Каб ўставала рана.
Ўставаць
рана не хачу,
Бо люблю паспаці.
Паляжаць як след у ложку
Дазваляла маці.
Я пакінула Сцяпана,
Выйшла за Івана.
Неўзабаве зразумела:
Ёсць ў яго загана:
Словам ласкавым не цешыць,
Маўчыць, быццам рыба.
Надакучыла, панове,
Мне яго сяліба.
Я пакінула Івана,
Стала жыць з Кузьмой.
І
Кузьма не спадабаўся,
Зразумела,
што не мой.
Разышліся мы з Кузьмой,
Як у моры караблі.
Праз паўгода мне сяброўкі
Аляксандра прывялі.
Не
заўважыла адразу,
Што храпе, як ляжа спаць.
Адзін месяц я трывала,
Потым стала праганяць.
Ён
пакінуў маю хату,
Пабег як апараны.
Я ж услед яму гукнула:
--
Нейкі недавараны!
Валянціна запрасіла.
Валянцін скрывіўся.
Мне суседачка ўдзяўбла:
--
Ён не пахмяліўся!
2021
Цалкам верш надрукаваны ў кнізе “Загадкавы храм” (аповесць і вершы), якая ў
лістападзе 2021 года выйшла ў выдавецтве “Беларусь”.
