Зберажом прыроду
• Як Вы ацэньваеце стан экалогіі, прыроды ў сваёй мясцовасці?
Такое пытанне задаў нашым чытачам.
Галіна, 25 гадоў.
-- Прырода ў апошні час вельмі мяняецца
і, на жаль, не ў лепшы бок. Гэта можна ўбачыць па тых порах года, якія
прыходзяць да нас. Зімы становяцца падобныя на восень, а вёсны ці то на зіму,
ці то на восень.
Ніна, 34 гады.
-- Іншы раз хаджу ў лес у грыбы, каб
правесці вольны час і прынесці заадно нешта дамоў. У нашых лясах ёсць такія
мясціны, на якія проста страшна глядзець. Напрыклад, можаш ісці хвілін
пятнаццаць, не меней, а вакол цябе з двух бакоў дарогі сярод здзічэлых кустоў
тырчаць пні ад высечанага лесу. Міжволі хочацца ўсклікнуць: “Лес, табе не
баліць?”
Сяргей, 43 гады.
-- У нас вельмі шмат лесу, заваленага бураломам.
Ён гніе гадамі, там знаходзяць прыстанішча розныя караеды. Потым яны
перабіраюцца на іншыя дрэвы, яшчэ не хворыя. Гэта хворая прырода.
Сцяпан, 52 гады.
-- Іншы раз гляджу, як самалёты
прарэваюць неба, цягнучы за сабою сівыя хвасты, падобныя да выхлапных газаў. У
гэтых газах, думаю, збіраецца нямала шкодных рэчываў, якія потым падаюць з
дажджом на траву, на нашы яблыні, грушы, слівы, агародніну. Ці стане яна ад
гэтага смачнейшая?
Святлана, 63 гады.
-- Раней нашы матулі не апрацоўвалі
хімікатамі памідоры, і яны чырванелі, не гнілі. А цяпер гніюць не толькі
памідоры, але і яблыкі, чарэшні, грушы, слівы ў многіх садах. Стараешся,
працуеш – і ў выніку атрымліваеш нуль.
Андрэй, 64 гады.
-- Раней па многіх нашых рэках ганялі
плыты, плавалі катэры, а цяпер яны, нашы рэкі, плытчэюць, а ўвосень і ўвесну
многія з іх амаль не разліваюцца, затапляючы лугі і насычаючы іх вільгаццю. Уцякае,
прападае крынічная вада разам з тымі невялікімі балотцамі, якія іншы раз
асушаем без патрэбы, на шкоду сабе.
• А як да
гэтай сітуацыі адносіцеся Вы, нашы чытачы?
