Па
старонках старых газет
Суд
над бандытамі
27 сакавіка 1946 года ў Слоніме ваенны трыбунал войск
НКВД Баранавіцкай вобласці пад старшынствам гвардыі старшага лейтэнанта юстыцыі
А. А. Захарчука разглядаў на адкрытым судовым паседжанні справу бандыцкай грабежніцкай
групы.
На лаве падсудных – 4 абвінавачваемыя на чале з Мікалаем
Склярам.
Восенню мінулага года бандыты Мікалай Скляр, Аляксей
Ляўшневіч і Сяргей Корпік сістэматычна займаліся ўзброеным абрабаваннем мірнага
насельніцтва на шашы Слонім – Ружаны. У людзей яны забіралі грошы, прадукты
харчавання, рабавалі таксама жыхароў на хутарах раёна.
У ноч з 16 на 17 снежня 1945 года гэтыя бандыты ўчынілі
забойства агента Слонімскага упаўнаркамзага (упаўнаважанага па нарыхтоўках са
Слоніма) Георгія Фянько, яго дачкі – сакратара камсамольскай арганізацыі
Мяльканавіцкай пачатковай школы Веры Фянько і жонкі Аксені Фянько.
Ваенны Трыбунал прызнаў віноўнасць трох падсудных
даказанай і прыгаварыў М. Скляра да вышэйшай меры пакарання – расстрэлу, А.
Ляўшневіча і С. Корпіка – да 10 гадоў пазбаўлення волі ў папраўча-працоўных
лагерах кожнага, з канфіскацыяй асабістай маёмасці.
Падсудны Г. Барадачоў, віноўнасць якога на судзе не пацвердзілася,
з-пад варты вызвалены.
Прыгавор Трыбунала з’яўляецца канчатковым і касацыйнаму абскарджанню
не падлягае.
Рашэнне суда прысутная ў зале публіка сустрэла
адзінадушным адабрэннем.
Газета “Вольная праца” (Слонім), № 26,
29 сакавіка 1946 г.
Мой, Аляксея
Якімовіча, каментарый да гэтай інфармацыі.
Мой бацька Якімовіч Мікалай Аляксандравіч у тыя часы
таксама працаваў агентам па нарыхтоўках, абыходзіў навакольныя вёскі
Слонімскага раёна, часта з немалой сумай грошай, атрыманай ад сялян. Аднаго
разу яго сустрэлі бандыты ў вёсцы Задвор’е (Барташы) Слонімскага раёна. Цудам
вырваўся ад іх. Магчыма, таму, што яго маці была родам адтуль.
