Кансультацыя па беларускай мове (назоўнік)
Канчаткі –у
(-ю)
ў родным склоне адзіночнага ліку маюць назоўнікі, якія абазначаюць:
матэрыялы
і рэчывы, з якіх складаюцца прадметы: пяску, клею;
зборныя
прадметы (мноства прадметаў ці асоб як сукупнасць, як адно цэлае): саду,
гаю;
з’явы
прыроды: грому, агню;
прасторавыя
паняцці: верху, краю;
уласцівасці,
дзеянні, пачуцці: маршу, апетыту, жалю.
У родным
склоне множнага ліку назоўнікі 1-га скланення (сюды адносяцца назоўнікі
мужчынскага і жаночага роду на –а, -я) маюць нулявы
канчатак:
а) калі
заканчваюцца на –ія, -ыя, усе назоўнікі з асновай на к
і некаторыя назоўнікі, аснова якіх заканчваецца адным зычным: армія – армій,
дзірка – дзірак, бяроза – бяроз;
б)
канчаткі –аў, -яў
маюць назоўнікі, аснова якіх звычайна заканчваецца збегам зычных: вярба
– вербаў, кузня – кузняў.
Правапіс канчаткаў у
залежнасці ад родавай прыналежнасці назоўнікаў у творным склоне адзіночнага
ліку: з татам (м. р.), з Дзімам (м.
р.) і з мамай (ж. р.), з Надзяй (ж.
р.), з бабуляй (ж. р.)
Запомніце і з дзядулем.
